Penguenler de Oynar

Kartofel 'i neden bu kadar çok sevdiğimi bilmiyorum ama basitliği ile zıt oranlı bir çekim kuvveti kurdu benim üzerimde. Arkada Paul Pitman'ın yorumladığı Ludwig van Beethoven'ın Sonata No. 14 in C Sharp Minor "Moonlight", Op. 27 No. 2'si eşliğinde ve klavyenizin bir kaç tuşu aracılığıyla dünyanın en önemli işini yapıyoruz Kartofel'de; numaralı noktaları birleştiriyoruz. Numaralı noktaları birleştirirken çizdiğimiz yoldan tekrar geçmememiz gerekiyor. Bu ilk bölümlerde eee ne var ki bunda hissiyatı yaşatsa da sonraki bölümlerde biraz daha az hareket daha çok düşünmek düsturunu benimsemeniz işten bile değil. Oyundaki öntanımlı tuşlar ve ne işe yaradıkları hakkındaki açıklamalar şöyle: Sol ok: Sola dön Sağ ok: Sağa dön Yukarı ok: Hızlan Aşağı ok: Ağır ol, saçın başın dağılmasın Boşluk: Harekete başla Her ne kadar tuşları zevkinize göre ayarlayabiliyor olsanız da bunlar sadece geçerli oyun için çalışıyor oyunu yeniden açtığınızda öntanımlı ayarlarla...

Benim de bu oyundan dün haberim oldu. Maalesef çok uzun bir yazı yazacak zamanım yok, gerekli kaynakları da toplayamadım. Keza beta 13 Ocak'a kadar mı indirilebiliyor yoksa 13 Ocak'a kadar mı oynanabiliyor, tam sürüm mü değil mi onu bile bilmiyorum. Ama bir kaç saat kadar oynamış bulundum ve daha detaylı bir yazıyı hak etse de yalnız haber vermekle yetinmek zorundayım. Oyunumuz Castlevania veya Metroid tipi diye geçen maceralı, hub stili (yani birbirine bağlı bölümler içinde kafamıza göre dolaştığımız, oyun sonunda bir eşya için gerekirse oyuna başladığımız yere geri dönebileceğimiz yapıda) bölüm yapısına sahip platform-shooter arası bir oyun. Benim gibi Castlevania'ya ya da Metroid'e yetişememiş, yetişip de oynayamamış olanlar için Ikachan ve Doukutsu isimli Japon bir amcamın( Pixel-kun ) boş zamanlarında yaptığı oyunlara benziyor diyelim(oyun mekaniği Ikachan'a konusu Doukutsu'ya benziyor). Bu arada bu oyunların fan sitesi ve Pixel-kun'un sitesi yenil...